Alle begin is moeilijk. Zwemmen, liefde, sex, je eerste baan, je eerste stapjes. We live and learn. Om te kunnen leren moeten we natuurlijk wel eerst beginnen. Spannend! Want wat is het resultaat? Wat is het eindpunt? Is er wel een eindpunt, of is het nooit af. Ik denk het laatste. Ik doe continu kennis op: over mijzelf, mijn liefde, mijn vrienden. Maar ook over hoe ik beter kan worden in mijn werk, mijn werk beter kan maken en bij voorkeur hoe ik via mijn werk het leven in de stad beter kan maken.
Want dat is wat ik graag wil, betekenis geven aan het leven, mijn leven en dat van anderen. Daarvoor zet ik continu eerste stapjes in de wereld om me heen. Ik denk aan mijn eerste stapjes met RAUM op het Berlijnplein in Leidsche Rijn, waar ik de trotse directeur van ben, Ik zag de plek voor het eerst midden 2016: niets meer dan een zeven meter diepe kuil. Kan je het je voorstellen? Een plek vol met niets erin waar een culturele plek moest komen. In ons eerste jaar deden we een groot evenement in de heftigste winterstorm van 2017 waar ik tot mijn knieën in de sneeuw stond te bevriezen. In de auto terug naar huis knipte ik direct mijn doorweekte panty door om mijn voeten te warmen aan de heater in de auto. Of die keer eind 2018 dat het dak van ons mooie nieuwe paviljoen eraf waaide toen we net open waren.
Nu zijn het grappige anekdotes over het bouwen aan een nieuwe plek over ons toekomstige stadsleven. Die stad begint bij al die kleine mooie dingen die er in om ons heen gebeuren. Op al die mooie horecaplekken, in die prachtige culturele gebouwen, fantastische stadsparken, en onze dagelijkse straatlevens. Samen maken we elke keer weer nieuwe plekken, nieuwe indrukken en nieuwe babystapjes. Net als met dit prachtige nieuwe blad, waarin we samen het stadsleven van Utrecht vieren. Ik doe mee, jullie ook?
Donica Buisman, Directeur RAUM, Berlijnplein, Leidsche Rijn
Deze column stond in de eerste editie van uitLEVEN! van de Utrechtse DUIC. De DUIC heeft een oplage van 55.000.
[foto: RAUM]
